Neolithisch park van de Draga

3 km.

De archeologische vindplaats La Draga is een van de oudste kolonisten van boeren en veeboeren in het noordoosten van het Iberisch schiereiland en een van de eerste neolithische merennederzettingen in Europa (5400-4900 v.Chr.). Het behoort tot de periode die bekend staat als het Cardiac Neolithicum, de naam die werd gegeven aan het type decoratie dat aanwezig is in aardewerk, dat werd gemaakt met behulp van een gekartelde rand (cardium in het Latijn) toen het deeg in de containers nog vers was. De site is gelegen aan de oostelijke oever van Lake Banyoles en werd ontdekt in 1990, tijdens de werkzaamheden ter gelegenheid van de Olympische Spelen.

Tijdens de bezetting had de stad de vorm van een schiereiland dat in de richting van het meer liep, met een gladde en ononderbroken helling. Uit de prospectie is uitgegaan van een geschatte uitbreiding van ongeveer 8.000 m². De bijzondere ligging van de site in een wetland, in permanent contact met de grondwaterspiegel, heeft geleid tot een uitzonderlijk behoud van organische materialen, van de houten pilaren van de hutten tot gereedschappen (bijlstelen, sikkels, graafstokken ...), resten van mandenmakerij of zelfs touwen. Dit feit maakt La Draga een van de belangrijkste locaties voor het bestuderen van het Europese neolithicum.